امروز یکشنبه , 27 آبان 1403
پاسخگویی شبانه روز (حتی ایام تعطیل)
دانلود پیشنهاد ارزشیابی ویژه دبیر شیمی
پیشنهاد ارزشیابی درس شیمی
پیشنهاد ارزشیابی کاربرد اوزون در تصفیه آب آشامیدنی
فرمت فایل ورد و قابل ویرایش
تعداد صفحات 5 صفحه
یکی از اساسی ترین اهداف تصفیه آب گندزدایی یا ضد عفونی نمودن آب جهت مناسب نمودن ببرای شرب می باشد تاکنون برای گندزدایی آب روشهای مختلفی ارائه گردیده است که مهمترین آنها کلرزنی – اوزون زنی و استفاده از دی اکسید کلر – برم- ید و نیز اشعه UV می باشد.
عمومی ترین روش گندزدایی در جهان کلرزنی است که از دلایل عمده استفاده از آن می توان موثر بودن در غلظت پایین – ارزان و در دسترس بودن و نیز داشتن با قیمانده در آب پس از عمل گندزدایی را نام برد با توجه به تشکیل ترکیبات آلی کلرینه و سایر ترکیبات برای هالومتان در اثر گندزدایی با کلر که عوارض نامطلوبی را برای مصرف کنندگان به همراه دارد استفاده از گندزدایی جدید روز به روز ابعاد وسیعتری می یابد.
اوزون از جمله ترکیباتی است که با توجه به خواص ویژه خود نزدیک به یک قرن است که بعنوان گندزدایی در آب آشامیدنی توسط کشورهای اروپایی مورد استفاده قرار گرفته است اولین کاربرد اوزون در سال 1893 در کشور هند و برای تصفیه خانه ای که از آب رودخانه راین تغذیه می نمود صورت پذیرفت . امروزه بیش از یک هزار تصفیه خانه آب از اوزون بعنوان بخشی از تصفیه آب آشامیدنی استفاده می نند که اغلب آنها در کشورهای غربی بویژه فرانسه – سوئیس و کانادا قرار دارند بزرگترین تاسیسات گندزدایی با اوزون در مناطق پاریس و مونترال بکار گرفته شده است.
خواص فیزیکی اوزون:
اوزون یکی از آلوتروپی اکسیژن بوده و گازی آبی رنگ با بوی تند و ناپایدار است. این ترکیب یک اکسید کننده قوی بوده و بسیار قوی بوده و بسییار قوی تر از اسید هیپو کلرو ( ماده ی موثر گندزدایی کلر در آب ) می باشد حلالیت اوزون در آب 12 مرتبه کمتر از حلالیت کلر بوده و محلول آبی آن نیز ناپایدار می باشد.با توجه به ناپایداری گاز اوزون باید در محل مصرف و نیز زمان مصرف تولید شود. نمی توان آنرا مانند کلر ذخیره نمود با توجه به حوادث زیادی که در خصوص ترکیدن سیستم های ذخیره و نگهداری کلر بوقوع پیوسته است این محدودیت لزوما جزء معایب استفاده از گاز اوزون محسوب نمی شود. لکن عدم امکان ذخیره آن در مواردی موجب توقف یا اشکال در امر استفاده از آن در سیستم گندزدایی می گردد.
